Czynniki determinujące powstawanie wypadków drogowych. ⁰

W 2011 roku w Polsce doszło do 40 065 wypadków drogowych, w których zginęło 4 189 osób, a 49 501 zostało rannych. Policji zgłoszono 366 520 kolizji. Liczba wypadków wzrosła w porównaniu z rokiem 2010 o 3,2%, zabitych o 7,2%, rannych o 1,1%. Spadła natomiast liczba kolizji o 11,9%. (Źródło: www.msw.gov.pl)

Te wszystkie zdarzenia mają miejsce z pewnych przyczyn. Postaramy się je tutaj podzielić. Po pierwsze, do dużej części wypadków dochodzi  z winy człowieka; kierowcy bądź też innych użytkowników dróg.  Następujące czynniki wpływają na liczbę wypadków z winy:
a.    Kierowcy
– przekraczanie dozwolonej prędkości i brawura,
– nieprzepisowe wymijanie i wyprzedzanie,
– ścinanie łuków, zajeżdżanie jezdni, wymuszanie pierwszeństwa jazdy, nieprzestrzeganie znaków drogowych,
– zbyt późne lub błędne sygnalizowanie skręcania,
– gwałtowne przyspieszanie lub zwalnianie,
– wzajemne oślepianie się kierowców,
– zatrzymywanie się i parkowanie w sposób zagrażający innym uczestnikom ruchu,
– pozostawienie niezabezpieczonego pojazdu,
– pozostawienie w nocy na drodze i poboczu nieoświetlonego pojazdu,
– nietrzeźwość, nieuwaga i roztargnienie,
– zły stan zdrowia kierowcy, brak umiejętności i kultury jazdy,  a także znajomości przepisów.
b.    Innych użytkowników drogi
– niestosowanie się do przepisów przez rowerzystów i woźniców,
– wtargnięcie pieszego na jezdnię, nieprzepisowe poruszanie się wzdłuż jezdni,  przekraczanie jezdni w niedozwolonych miejscach,
– zabawy dzieci na lub obok jezdni, pijani przechodnie,
– nieuwaga i roztargnienie, nieprzestrzeganie sygnałów sterowania ruchem przez pieszych.

Drugim powodem występowania wypadków są niewątpliwie problemy z autem, a mianowicie:
– niesprawność układu kierowniczego,
– kiepski stan ogumienia,
– błędne ustawienie świateł reflektorowych,
– usterki kierunkowskazów.

Trzecim ogromnym problemem (szczególnie w naszym kraju) są drogi, a raczej ich:
– niewłaściwe geometryczne ukształtowanie, niedostosowanie do przewidywanych prędkości i funkcji danej drogi (zbyt ostre krzywizny, zbyt duże pochylenie podłużne, brak należytej proporcji między elementami geometrycznymi trasy i niwelety, brak widoczności),
-niedostosowanie przekroju poprzecznego do natężenia i struktury ruchu,
– niewłaściwa konstrukcja skrzyżowań i węzłów (niedostosowanie typu i kształtu do natężenia ruchu i struktury kierunkowej, dopuszczenie dużej liczby punktów kolizji przecinania się relacji ruchowych pod zbyt ostrym kątem, brak pasów zmiany prędkości ruchu, nieuporządkowanie ruchu pieszego, nieczytelność skrzyżowania i brak właściwego oznakowania),
– stan techniczny nawierzchni (zdolność  odbijania i pochłaniania światła, równość, szorstkość),
– obecność przeszkód zewnętrznych (np. maszty oświetleniowe, drzewa)
– brak urządzeń zabezpieczających i optycznego prowadzenia ruchu (pachołki, bariery, znaki drogowe, opaski kierujące).
Po czwarte, ogromny zagrożeniem dla życia i zdrowia ludzi może być zła organizacja ruchu drogowego:
– brak segregacji ruchu,
– niezabezpieczenie ruchu pieszego,
– zbytnia dostępność arterii komunikacyjnych,
– pozwolenie na parkowanie w niedostosowanych miejscach,
– brak oznakowania,
– brak ograniczeń i zakazów w miejscach, gdzie jest to konieczne,
– zła organizacja przystanków komunikacji zbiorowej,
– brak urządzeń do sterowania i regulacji ruchem.
Po piąte, mamy też do czynienia z tak zwanymi czynnikami incydentalnymi:
– warunki atmosferyczne (deszcz, mgła, śnieżyca)
– zabłocenie lub zaoliwienie jezdni,
– brak lub niedostateczne oświetlenie. (Źródło: Samochodowy Transport Krajowy i Międzynarodowy. Kompendium Wiedzy Praktycznej, D. Starkowski, K. Bieńczak, W. Zwierzyniecki, t.II. s. 150)